Is mijn geloof groot genoeg?

Wat is een groot geloof? Is er wel zoiets als een groot of klein geloof? Ik zou geloof willen vergelijken met zwangerschap. Voor elke vrouw kan op elk moment worden gesteld dat ze wel of niet zwanger is, er is geen half zwanger of beetje zwanger. De ene zwangere vrouw is niet meer of minder zwanger dan de andere. Zo zit het ook met geloof, je kan niet een te klein geloof hebben voor bijvoorbeeld genezing of andere gebedsverhoring. Je gelooft of je gelooft niet. Zoals het ook in de Bijbel staat: wie niet voor Mij is, is tegen Mij.

Hoe komt het dan dat niet altijd gebed wordt verhoord? Hoe komt het dat soms wel genezing wordt gegeven en soms niet. Er zijn mensen die dan beweren dat het geloof te klein is of dat nog niet hard genoeg wordt gebeden. Dat zijn echter onzin-argumenten. Zoals in begin is uitgelegd, is er geen te klein geloof. En wat hard bidden betreft, een gebed kan al voldoende zijn. Echter is er nog een andere factor die zwaarder weegt dan welke andere factor ook.

Wat is die factor dan? Laten we even terug gaan naar de tijd dat Jezus zelf tot de Vader bad. Als Zoon van God kan immers niemand twijfelen aan zijn geloof of dat zijn gebed niet voldoende zou zijn. Maar toch is ook van Jezus een gebed niet verhoord. Zelfs na hetzelfde herhaaldelijk te bidden. In Getsemane bad Jezus tot drie keer toe of de beker aan hem voorbij mocht gaan. Maar daarnaast zei Jezus nog iets: Dat niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde. En dat is de belangrijkste factor in gebed.

Wij kunnen elke dag bidden om de lotto te winnen of om genezing, en verhoring hiervan is mogelijk, maar enkel als het ook Gods wil is. Of zoals ik het liever verwoord, als het past in Zijn plan. In sommige gevallen past het in Gods plan om een wonderbaarlijke genezing te laten zien om Zijn macht te demonstreren. Soms past het in Gods plan om te laten zien hoe mensen kracht kunnen ontvangen om door moeilijke situaties heen te gaan. Dat wil dus zeggen dat er wel lijden en pijn kan zijn, maar dat de moed niet verloren wordt. Immers zal God ons nooit meer te voortduren geven dat we aankunnen. En mocht onze tijd gekomen zijn, dan mogen we weten dat onze taak op aarde er op zit en dat we mogen aanschuiven in het grote hemelse feest. Maar zolang we hier nog op aarde zijn, zolang we nog adem in onze longen hebben en ons hart nog klopt, zolang is ons werk hier nog niet klaar. Daarom zullen we elke dag de kracht ontvangen die we nodig hebben om met alle omstandigheden, die op ons pad komen, om te gaan.